"άκιΝ-ωκραΝ ςίρωΧ ςίεναΚ-οκραΝ"

δυο διψασμενες καρδιες
τα χερια μου

διψανε ασπρο αιμα

μικρα σημαδια
τα πνευμονια μου

να φτασουν θελουν

ως το τερμα

θα καψω την ανασα μου

μακρυα να ταξιδεψω

απο ψηλα να σας κοιτω

κ να σας κοροιδεψω

ενα ακριβο εισιτηριο

χαραξα στο κορμι μου

να παω στον παραδεισο

εγω κ η ηδονη μου

αυτη ειναι η διαθηκη μου

τιποτα δεν αφηνω

τον κοσμο που μου δωσατε

πισω μου τον αφηνω

μην ψαξετε τα πλουτη μου

χρυσαφι δεν σας δινω

παγο ειχα στην ψυχη

κ μαραμενο κρινο.