"ΗΣΑΤΣίτνΑΝΑ"

γεμισα
με το αιμα μου
ποτηρια σκονισμενα
κερασα
τις πιο καλες μου Σκιες

στο σκοτεινο δωματιο
τσουγκρισαμε τα ποτηρια
χαρουμενοι μα δακρυσμενοι
ευχηθηκαμε ο ενας στον αλλον:
   
     "Χριστός Ανέστη"

σαν σημερα δεν γεννηθηκα
σαν σημερα δεν πεθανα