Σημερα ηταν μια σημαντικη μερα για τον Ιερεα της Εκκλησιας.
Υστερα από πολλα χρονια (ακομα κ ο ιδιος δε θυμοταν πόσα) θα εβγαινε στη
συνταξη.
Σημερα, θα εκανε τη τελευταια λειτουργια στην Εκκλησια,
παρεα με τους πιστους που ηταν μαζι του από τη πρωτη μερα.
Η ατμοσφαιρα ηταν συγκηνιτικη καθως ανεβηκε στον Αμβωνα,
αρχιζοντας τη Θεία Λειτουργια.
Πολλες γυναικες (μεγαλης ηλικιας οι πιο πολλες) εκλαιγαν. Το
ιδιο κ καποιοι αντρες.
Ο Ιερεας μετα βιας κρατουσε τα δακρυα του. Η φωνη του εσπαζε
που κ που. Δεν ηταν λιγες οι φορες που κομπιασε.
Στα ματια των ανθρωπων κατω, εβλεπε τη μεχρι τωρα ζωη του,
καθως απο νεαρο παιδι ηταν στην Εκκλησια.
Ξαφνικα, σταματησε τη λειτουργια.
Εμφανως συγκινημενος,
απευθυνθηκε στους πιστους:
«ξερετε ολοι, ότι σημερα είναι η τελευταια μερα που ειμαι
Ιερεας» τους ειπε.
«ξερετε ολοι τι σημαινει αυτό. Σημαινει πως ηρθε η ωρα να
δειξω τη πιστη μου στο Θεο»
Τωρα, οι πιστοι από κατω εκλαιγαν ολοι. Καποιοι με
αναφιλητα, καποιοι βουβα.
«Λοιπον, τωρα θα διαλεξω τον αντικαταστατη μου, αυτόν που θα
συνεχισει το Θεαρεστο εργο της Εκκλησιας μας» ειπε ο Ιερεας.
Με μια αρχοντικη κ επιδεξια κινηση, διαλεξε απο το κοινο ένα
παιδι. Οι πιστοι, μολις το ειδαν αρχισαν να χειροκροτουν. Το παιδι, λιγο
σαστισμενο, προχωρησε προς τον Ιερεα.
Μολις εφθασε κοντα του, τον αγκαλιασε κ τον φιλησε σταυρωτα.
Οι πιστοι από κατω εκλαιγαν ολο κ πιο πολύ από τη συγκινηση.
Υστερα, το νεαρο παιδι, πηρε θεση δίπλα στη κολυμβηθρα. Ειχε
ερθει η ωρα της βαπτισης του σαν Ιερεας.
Οι πιστοι ειχαν σηκωθει ορθιοι. Μια μυρωδια από θειαφι ειχε
πλημμυρισει το χωρο.
Η ατμοσφαιρα ηταν
εντονη, καθως εβλεπαν μπροστα τους το νέο Ιερεα, τον παλιο, κ αναμεσα τους τη
κολυμβηθρα. Η ωρα ειχε φθασει, ο νεος Ιερεας, πηρε ένα απλο κανατι, το βουτηξε
στη κολυμβηθρα, κ υστερα το αδειασε σιγα σιγα πανω στον απερχομενο Ιερεα.
Κανεις τωρα δε μιλουσε, δεν ακουγοταν ουτε η ανασα των
πιστων.
Αφου αδειασε το κανατι πανω στον απερχομενο Ιερεα, μετα, με
αργες, τελετουργικες κινησεις, κατω από τη νεκρικη σιγη που υπηρχε στην
Εκκλησια, του εβαλε φωτια.
Ο απερχομενος Ιερεας αρχισε να τραγουδαει, να χορευει
παραξενα, πριν πεσει κατω νεκρος. Το ιδιο κ οι πιστοι, αρχισαν αμεσως να
τραγουδανε, να χορευουν μεχρι να τον δουν να πεφτει κατω νεκρος.
Η Εκκλησια τους πλεον ειχε νεο Ιερεα.
