Ηταν περασμενα μεσανυχτα καθως γυρνουσα σπιτι.
Ξαφνικα ενιωσα ένα πονο στο κεφαλι. Αμεσως μετα βρεθηκα να
κοιταω ένα ασπρο φως. Σιγα σιγα αρχισα να βλεπω σκιες. Δεν περασε πολύ ωρα, κ
αρχισα να διακρινω τη μορφη μιας γυναικας κ ενός αντρα ντυμενου στα ασπρα.
Εμοιαζε σα τη μεγαλη αδερφη της γυναικας μου. Προσπαθησα να της
μιλησω, μα δεν ειχα φωνη. Προσπαθησα να σηκωθω μα δεν ειχα δυναμη.
Ακουγα να μιλανε μα δεν μπορεσα να καταλαβω τι ελεγαν. Ειδα τη
μεγαλη αδερφη της γυναικας μου να κλαιει κουνωντας καταφατικα το κεφαλι της.
Μετα από λιγο ειδα αγνωστους ντυμενους στα ασπρα να ερχονται
γυρω μου.
Ακουσα μονον καποιον να λεει: «τοσα χρονια σε κωμα, επιτελους
η γυναικα του αποφασισε να κλεισουμε τα μηχανηματα».
