Περιμενε σκυφτη αναμεσα στο πληθος. Σε λιγο θα εφερναν στο δικαστηριο το δολοφονο του μονακριβου γιου της, του αιματος της. Τοσο καιρο σχεδιαζε την εκδικηση της. Στο τσαντακι της ειχε κρυμενο ένα οπλο.
Ηξερε ότι ο πονος της δεν θα περνουσε, ομως δε μπορουσε να ξεχασει το ειρωνικο χαμογελο του δολοφονου όταν τον επιασαν. Της στοιχειωνε τη ζωη, της στοιχειωνε το χαμο του γιου της.
Οι αστυνομοι εκαναν τον κοσμο στην ακρη. Σε λιγο θα περνουσε ο δολοφονος.
Η μανα κατορθωσε να βρεθει μπροστα του. Τον κοιταξε στα μάτια. Εκεινος παγωσε. Το χερι της ηταν μεσα στο τσαντακι. Μια ματιά της ηταν ολη της η εκδικηση. Εφυγε χωρις να του πει κουβεντα.
Λιγο παρακατω, εστρεψε το οπλο στον εαυτο της.
