ο Κ μπηκε γρηγορα μεσα στο δωματιο. πηρε αμεσως στην αγκαλια του τον επτα μηνων γιο του, τον Γ. τον τυλιξε καλα με μια κουβερτα για να μη κρυωσει. υστερα εφτασε στο αυτοκινητο του. εβαλε προσεκτικα το μικρο Γ στο παιδικο καθισμα. παροτι εξω εκανε κρυο, ο Κ ειχε ιδρωσει. καθως οδηγουσε, μιλουσε στο γιο του. του εδειχνε τη φυση, τα λουλουδια. του ελεγε ποσο ομορφα ηταν, ποσο ωραια καποια λουλουδια μυριζουν.
ο μικρος Γ κοιτουσε εκπληκτος με τα ορθανοικτα ματακια του, τις εικονες εξω απο το παραθυρο. μετα απο λιγο, ο Κ σταματησε εξω απο μια παιδικη χαρα.
"κοιτα γιε μου, κοιτα ποσο ομορφα παιζουν τα παιδακια! εδω θα ερχεσαι κ εσυ σε λιγες μερες. θα κανεις κουνια, θα κανεις τσουληθρα, θα παιζεις με τα άλλα παιδακια"
ο μικρος Γ, κοιτουσε τα παιδακια που επαιζαν. γελουσαν, φωναζαν δυνατα, ηταν χαρουμενα.
υστερα, ο Κ ειπε στο γιο του: "παμε τωρα παρακατω, θελω να σου δειξω κ κατι αλλο."
πραγματι, μετα απο λιγα λεπτα, εφτασαν εξω απο κατι μεγαλα κτιρια. ο Κ, γυρισε στο γιο του. τον κοιταξε στα ματια κ του ειπε:
"βλεπεις αυτα τα κτιρια? αυτα τα κτιρια ειναι σχολεια. το πρωτο κτιριο ειναι το νηπιαγωγειο κ το δημοτικο. εδω θα ερχεσαι σε λιγα χρονια, να μαθεις γραμματα, να γινεις καλος ανθρωπος! τα δίπλα κτιρια, ειναι το γυμνασιο κ το λυκειο. εκει θα πας μολις τελιωσεις το δημοτικο. εκει θα γνωρισεις κ τον πρωτο σου ερωτα"
ο μικρος Γ εξακολουθουσε να κοιταει εξω. δε μπορουσε να καταλαβει πολλα. οπως δεν μπορουσε να καταλαβει γιατι ο πατερας του ειχε ιδρωσει τοσο πολυ.
"παμε, παμε τωρα να σου δειξω το σπιτι μας" του ειπε. μετα απο λιγο, εφτασαν εξω απο μια παλια μονοκατοικια. ο Κ, πηρε στην αγκαλια του τον Γ, μπηκαν μεσα στην αυλη κ κοντοσταθηκε
"βλεπεις? βλεπεις λατρεμενο μου παιδι? αυτη ειναι η αυλη μας. εδω θα παιζουμε. εδω θα σε μαθω ποδοσφαιρο. να, κοιτα, σου πηραμε κ το πρωτο σου ποδηλατο! σε κοκκινο χρωμα, που πιστευουμε να σου αρεσει"
ο μικρος Γ κοιτουσε με τα ορθανοικτα ματακια του το χωρο.
"παμε τωρα να σου δειξω το σπιτι μας. να σου δειξω το δωματιο σου" του ειπε. μολις μπηκαν μεσα, τον πηγε στο δωματιο που του ειχαν ετοιμασει.
"κοιτα, δεν ειναι ομορφο? κοιτα τη κουνια σου, κοιτα τα παιχνιδια σου! αυτο ειναι το δωματιο σου γιε μου. εδω θα κανεις ονειρα για το μελλον σου"
ο Κ τωρα ειχε ιδρωσει πολυ. οι εικονες θολωναν, το προσωπο του μικρου Γ το εβλεπε θολα. ο κοσμος του ειχε αλλαξει. ο ερχομος του γιου του, εφερε μαζι του το θανατο της γυναικας του. ειχαν μεινει μονο οι δύο τους τωρα. ολη του η ζωη, ηταν ο μικρος του Γ.
"ελα αγαπημενο μου παιδι να σε βαλω στη κουνια. θα εχεις κουραστει".
εβαλε τον μικρο Γ στη κουνια, τον σκεπασε προσεκτικα να μην κρυωσει. εκατσε για λιγο κοιτωντας το γιο του στα ματια. υστερα εβαλε τα κλαμματα. εκλαιγε με λυγμους.
ξαφνικα, η εξωπορτα εσπασε απο ενα δυνατο θορυβο. αμεσως αστυνομικοι περικυκλωσαν τον Κ.
"ακινητος! μην κουνηθεις" του ειπαν. ο Κ δεν εκανε καμια κινηση, του περασαν τις χειροπεδες σφιχτα. βγαζοντας τον απο το δωματιο, το μονο που ψιθυρισε ηταν:
"σας παρακαλω, προσεξτε μη ξυπνησετε το γιο μου"
ο Κ μετα απο επτα ημερες, βρεθηκε κρεμασμενος στο δωματιο του γιου του. οι γιατροι του ειπαν πως παροτι εκαναν ο,τι ηταν δυνατον, ο γιος του δυστυχως εχασε τη μαχη με τη ζωη. αποφασισε λοιπον να τον παρει απο την εντατικη του νοσοκομειου που ηταν απο τη γεννηση του εως τωρα, να του δειξει το κοσμο, εστω για λιγη ωρα, εστω για λιγες στιγμες.
ο μικρος Γ κοιτουσε εκπληκτος με τα ορθανοικτα ματακια του, τις εικονες εξω απο το παραθυρο. μετα απο λιγο, ο Κ σταματησε εξω απο μια παιδικη χαρα.
"κοιτα γιε μου, κοιτα ποσο ομορφα παιζουν τα παιδακια! εδω θα ερχεσαι κ εσυ σε λιγες μερες. θα κανεις κουνια, θα κανεις τσουληθρα, θα παιζεις με τα άλλα παιδακια"
ο μικρος Γ, κοιτουσε τα παιδακια που επαιζαν. γελουσαν, φωναζαν δυνατα, ηταν χαρουμενα.
υστερα, ο Κ ειπε στο γιο του: "παμε τωρα παρακατω, θελω να σου δειξω κ κατι αλλο."
πραγματι, μετα απο λιγα λεπτα, εφτασαν εξω απο κατι μεγαλα κτιρια. ο Κ, γυρισε στο γιο του. τον κοιταξε στα ματια κ του ειπε:
"βλεπεις αυτα τα κτιρια? αυτα τα κτιρια ειναι σχολεια. το πρωτο κτιριο ειναι το νηπιαγωγειο κ το δημοτικο. εδω θα ερχεσαι σε λιγα χρονια, να μαθεις γραμματα, να γινεις καλος ανθρωπος! τα δίπλα κτιρια, ειναι το γυμνασιο κ το λυκειο. εκει θα πας μολις τελιωσεις το δημοτικο. εκει θα γνωρισεις κ τον πρωτο σου ερωτα"
ο μικρος Γ εξακολουθουσε να κοιταει εξω. δε μπορουσε να καταλαβει πολλα. οπως δεν μπορουσε να καταλαβει γιατι ο πατερας του ειχε ιδρωσει τοσο πολυ.
"παμε, παμε τωρα να σου δειξω το σπιτι μας" του ειπε. μετα απο λιγο, εφτασαν εξω απο μια παλια μονοκατοικια. ο Κ, πηρε στην αγκαλια του τον Γ, μπηκαν μεσα στην αυλη κ κοντοσταθηκε
"βλεπεις? βλεπεις λατρεμενο μου παιδι? αυτη ειναι η αυλη μας. εδω θα παιζουμε. εδω θα σε μαθω ποδοσφαιρο. να, κοιτα, σου πηραμε κ το πρωτο σου ποδηλατο! σε κοκκινο χρωμα, που πιστευουμε να σου αρεσει"
ο μικρος Γ κοιτουσε με τα ορθανοικτα ματακια του το χωρο.
"παμε τωρα να σου δειξω το σπιτι μας. να σου δειξω το δωματιο σου" του ειπε. μολις μπηκαν μεσα, τον πηγε στο δωματιο που του ειχαν ετοιμασει.
"κοιτα, δεν ειναι ομορφο? κοιτα τη κουνια σου, κοιτα τα παιχνιδια σου! αυτο ειναι το δωματιο σου γιε μου. εδω θα κανεις ονειρα για το μελλον σου"
ο Κ τωρα ειχε ιδρωσει πολυ. οι εικονες θολωναν, το προσωπο του μικρου Γ το εβλεπε θολα. ο κοσμος του ειχε αλλαξει. ο ερχομος του γιου του, εφερε μαζι του το θανατο της γυναικας του. ειχαν μεινει μονο οι δύο τους τωρα. ολη του η ζωη, ηταν ο μικρος του Γ.
"ελα αγαπημενο μου παιδι να σε βαλω στη κουνια. θα εχεις κουραστει".
εβαλε τον μικρο Γ στη κουνια, τον σκεπασε προσεκτικα να μην κρυωσει. εκατσε για λιγο κοιτωντας το γιο του στα ματια. υστερα εβαλε τα κλαμματα. εκλαιγε με λυγμους.
ξαφνικα, η εξωπορτα εσπασε απο ενα δυνατο θορυβο. αμεσως αστυνομικοι περικυκλωσαν τον Κ.
"ακινητος! μην κουνηθεις" του ειπαν. ο Κ δεν εκανε καμια κινηση, του περασαν τις χειροπεδες σφιχτα. βγαζοντας τον απο το δωματιο, το μονο που ψιθυρισε ηταν:
"σας παρακαλω, προσεξτε μη ξυπνησετε το γιο μου"
ο Κ μετα απο επτα ημερες, βρεθηκε κρεμασμενος στο δωματιο του γιου του. οι γιατροι του ειπαν πως παροτι εκαναν ο,τι ηταν δυνατον, ο γιος του δυστυχως εχασε τη μαχη με τη ζωη. αποφασισε λοιπον να τον παρει απο την εντατικη του νοσοκομειου που ηταν απο τη γεννηση του εως τωρα, να του δειξει το κοσμο, εστω για λιγη ωρα, εστω για λιγες στιγμες.
