Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

"ςοσαίΘ Ο"

ειχε αρχισει να βραδιαζει. το πληθος περιμενε με ανυπομονησια τον θιασο που θα ανεβαινε στη σκηνη. τι κ αν ειχαν δει το εργο πολλες φορες ως τωρα? αυτη τη φορα πιστευαν οτι ολα θα ηταν διαφορετικα.
κ πραγματι, μετα απο λιγο ανεβηκε ολος ο θιασος στη σκηνη. ο Βασιλιας, οι συμβουλοι του, ακομα κ ο γελωτοποιος που δε σταματησε στιγμη να κανει αστειες γκριματσες. το πληθος αρχισε να χειροκροτα.

το λογο πηρε ο Βασιλιας: "εμεις" ειπε, "δεν ειμαστε σαν τους αλλους! εμεις, ειμαστε καλυτεροι!".
το χειροκροτημα αρχισε να γινεται πιο δυνατο.
"εμεις" προσθεσε ο Βασιλιας, "ειμαστε σαν εσας!"
το πληθος αρχισε να χειροκροτα πιο δυνατα. επιδοκιμαζε το νεο βασιλια κ τους συμβουλους του. ακομα κ τον γελωτοποιο πανω στη σκηνη.
κανείς τους δε καταλαβε τι σημαινε η φραση "εμεις ειμαστε σαν εσας". ουτε το πληθος, ουτε ο Βασιλιας ή οι συμβουλοι του.
πραγματι, εδειχναν διαφορετικοι. ειχαν προσεκτικα χτενισμενο το μαλλι, τα δοντια τους ηταν ασπρα. μονο τα χερια τους κ τα νυχια τους μαρτυρουσαν την "αληθεια" τους. ολο το βραδυ το πληθος χορευε εκστασιασμενο, το πανηγυρι κρατησε μεχρι το πρωι, μεχρι που ο ηλιος φωτισε τη σκηνη.

τοτε μονο προσεξε το πληθος καλυτερα τους ηθοποιους. τωρα εδειχναν διαφορετικοι. το φως του ηλιου τους βοηθησε να δουν μεχρι τα κοκκαλα του Βασιλια κ των συμβουλων του. κ ηταν κοκκαλα σαπισμενα. ολος ο θιασος ειχε σαπισμενα κοκκαλα.
το πληθος αρχισε να διαμαρτυρεται. ο Βασιλιας, σε μια απεγνωσμενη προσπαθεια τους ειπε παλι: "εμεις δεν ειμαστε σαν τους αλλους! εμεις ειμαστε καλυτεροι!".
το πληθος αρχισε να φωναζει, να γινεται επιθετικο. ολος ο θιασος τρομοκρατηθηκε. ο Βασιλιας ξαναπηρε το λογο.
"εμεις ειμαστε σαν εσας" τους ειπε.
το πληθος εξαγριωθηκε. αρχισε να πετα πραγματα στο Βασιλια κ στους συμβουλους του. αρχισε να τους βριζει, ακομα κ τον γελωτοποιο που συνεχισε να κανει αστειες γκριματσες.

τρομαγμενοι οι ηθοποιοι, ετρεξαν να κρυφτουν στα καμαρινια. μπηκαν σε οσες πορτες βρηκαν. πολλοι στριμωχθηκαν στο πανικο τους να σωθουν. θα εμεναν κλεισμενοι μεχρι να ηρεμησει το πληθος. υστερα θα εβγαιναν, ο καθενας τους με τη ταμπελα που ειχε το καμαρινι που ειχε κλειστει.  θα ανεβαξαν το ιδιο εργο ξανα.

αρχισε παλι να βραδιαζει. το πληθος περιμενε τον επομενο θιασο να ανεβει στη σκηνη. πραγματι, μετα απο λιγο, ανεβηκε στη σκηνη ο νεος Βασιλιας, με τους νεους συμβουλους, κ το νεο γελωτοποιο που εκανε ολη την ωρα αστειες γκριματσες. το πληθος αρχισε να χειροκροτα.

ο νεος Βασιλιας πηρε το λογο:
"εμεις, δεν ειμαστε σαν τους αλλους! εμεις ειμαστε καλυτεροι" ειπε. το πληθος αρχισε παλι να χειροκροτα.
ο νεος Βασιλιας συνεχισε: "εμεις, ειμαστε σαν εσας" τους ειπε.

παλι κανείς απο το πληθος δεν καταλαβε τι σημαινε αυτη η φραση. ουτε καν ο νεος Βασιλιας, ουτε οι συμβουλοι του, ουτε ο γελωτοποιος που εξακολουθουσε να κανει αστειες γκριματσες.
το πληθος θα πανηγυριζε ολο το βραδυ. μεχρι το επομενο πρωι, που θα εβλεπε παλι τα σαπισμενα κοκκαλα του νεου Βασιλια κ των συμβουλων του.
αυτο θα γινοταν κ αυριο, κ καθε αυριο...

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

"νιεύοκαναπΕ οΤ ςιΕ"

σαν ενας δισκος
σε μουσικη χωρις νοτες
βουβα φωνητικα
μαχονται το θορυβο
η βελονα
κολλαει στις χαρακιες
στις χαρακιες...
στις χαρακιες...

τραγουδια ηταν,
για μοναχικους χορους
για ονειρα
που εσβησαν στη γεννηση τους
στη γεννηση τους...
στη γεννηση τους...

το ξεθωριασμενο πια εξωφυλλο
ματαια φωναζει οτι υπηρξε
σβηστοι οι τιτλοι
παγερα χαμογελανε

αυτο το δισκο
κανείς δε θελησε να ακουσει
αυτος ο δισκος, αυτη η ζωη μου
αυτη η ζωη μου...
αυτη η ζωη μου...

ο βραχιονας
κολλησε στο τελος του δισκου
αυτοματη επαναφορα δεν εχει
ωρα να φυγω
η μουσικη μου
τελειωσε
κ εγω, μια αναμνηση θολη
μια αναμνηση θολη...
μια αναμνηση θολη...

εταιρεια: κλειστη.
αριθμος αντιτυπων: ενα.
αξια: μηδαμινη...
μηδαμινη...
μηδαμινη...

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

"ίομσιταμυΚ"

θελω να πατησω
πανω στα πιο αγρια κυματα
να παλεψω μαζι τους
να φτασω ψηλα
να φτασω μεχρι το Θεο.
φοβαμαι,
μα θα τα καταφερω.

την ηρεμη θαλασσα
που μεσα στη γαληνη της
θελει να με παρει μαζι της
πολεμω.