Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

"ολκύΚ νανΕ εΣ αίεθυΕ αίΜ"

να κλεισω τα ματια
...σαν να ειναι η τελευταια φορα.

κ αν τυχει να τα ανοιξω παλι
να τα ανοιξω
...σαν να ειναι η πρωτη φορα.


Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

(!!φύο) ςοινώθαραΜ"

εδω λοιπον, αναμεσα σε αλλους αθλητες, βρισκομαι κ ...εγω! ναι, εγω! δεν ειμαι αθλητης (αυτη ειναι η μαυρη αληθεια) το μονο κοινο που εχω με αυτους ειναι οτι ειμαι αδυνατος! παρολα αυτα, ειμαι ετοιμος να τρεξω (για πρωτη φορα) στον μαραθωνιο των ...εικοσι χιλιομετρων!!
το ξερω οτι καπνιζω σαν μπουστης, οτι η φυσικη μου κατασταση μαλλον(?) δεν ειναι η ...δέουσα! ομως, σημερα θα τρεξω. σημασια εχει η προσπαθεια λενε, η συμμετοχη, κ οχι η νικη. αυτο ειναι που με εφερε τωρα εδω, ετοιμο να ακουσω τον εφετη να δινει την εναρξη του μαραθωνιου των εικοσι χιλιομετρων! αυτο, καθως κ η ...πίστη μου! ειχε πει την μεγαλη κουταμαρα ο Κοέλιο(ς), πως οταν θες κατι πολυ, ολο το συμπαν συνομοτει ωστε να το καταφερεις. προσωπικα, δεν το πιστευω. αλλη δουλεια δεν ειχε το συμπαν ωστε να κανει συνομοσιες υπερ καποιου ατομου. οπότε, προτιμω το "συν Αθηνά κ χειρα κινει". πιο τυπαδικο μου ακουγεται αυτο.
ολα ειναι ετοιμα, πολλοι αθλητες ειναι ετοιμοι να τρεξουν μολις ο εφετης δωσει το συνθημα. πραγματι, μετα απο λιγα δεπτερολεπτα, ακουγεται ο κροτος απο το ...εξασφαιρο του εφετη. ολοι ξεκινησαμε να τρεχουμε. λενε επισης, πως στον μαραθωνιο καλο ειναι να εχεις στρατηγικη. η οποία στρατηγικη ειναι να κρατησεις τις δυναμεις σου για το τελος, να μην φυγεις αμεσως μπροστα. αυτο θα εκανα κ εγω! αφησα τους αλλους να φυγουν μπροστα, κ ακολουθουσα. στα πρωτα πεντε, ημουν αναμεσα στο δευτερο γκρουπ αθλητων, αυτων που προς το τελος θα τα εδιναν ολα. εικοσι χιλιομετρα ειναι αυτα, δεν ειναι κ λιγα! κατορθωσα να τρεξω σχετικα ανετα μεχρι τα πρωτα ...δεκα! μετα κουραστηκα, οι δυναμεις μου με εγκατελειψαν. δεν ξερω πως, με την πίστη στην προσπαθεια μου? με την βοηθεια του Θεου? κατορθωσα να φτασω μεχρι τα ...δεκαπεντε! ουτε εγω το πιστευα οτι θα αντεχα τοσο πολυ, σε εναν μαραθωνιο των εικοσι χιλιομετρων! καπου εκει ομως, κατερρευσα. δεν ειχα καθολου δυναμεις, η ανασα μου ειχε κοπει, η καρδια μου χτυπουσε πολυ δυνατα, κ ...εγκατελειψα! ας ειναι, η προσπαθεια μετραει, αυτο ξερω. ετρεξα στον μαραθωνιο των εικοσι χιλιομετρων, κ ας μην τερματισα. κατορθωσα με χίλια ζορια, με την υπερβαση των δυναμεων μου να τρεξω τουλαχιστον δεκαπεντε ...μετρα! κατι ειναι κ αυτο!


Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

"αυδάρΒ αφεννύΣ ςίρωΧ αΤ"

πριν το ξημερωμα ερθει, αφησε το κρεβατι της. προχωρησε στον ερημο δρομο. μαζι της πηρε μονο το σωμα της, μαζι της πηρε τις πληγες του.
τωρα η κρυα θαλασσα δειχνει μακρυνη κατω απο τα ποδια της, τα κυματα που πεφτουν με δυναμη πανω στα βραχια, ισα που ακουγονται. ο αερας, της ζηταει πισω τις ανασες που της εδωσε. σε λιγο θα βγει ο Ηλιος, να ζεστανει το κορμι της, να ζεστανει τη θαλασσα.
ανοιξε διαπλατα τα χερια, παιρνοντας την τελευταια της ανασα.
το κορμι της χαθηκε στα κυματα, ενω η ψυχη της, ελευθερη χαθηκε στον ουρανο.
ενα ερημο σπιτι, μια αυλη γεματη χορτα, μια μισανοιχτη πορτα ειναι οσα αφησε πισω της.
τα βραδυα, τα χωρις συννεφα βραδυα, εκεινη ζει σε ενα απο τα αστερια. ειναι το νεο της σπιτι, γεματο φως κ ζέστη.