"νώρπεΛ ιορόφορυατΣ"

ηρθαν απο μακρυα
μεσα σε ενα συννεφο σκονης
στην αρχη
ακουσαμε μονο τα τυμπανα τους

οταν εφτασαν
ειδαμε τις μασκες
που καλυπταν τα προσωπα τους

μας βρηκαν εξω απο τα χαμηλα
μας σπιτια
εξω απο τις μικρες μας αυλες

σταματησαν για λιγο μπροστα μας
πεταξαν στα ποδια μας τις ευχες τους
κ υστερα χαθηκαν

αυτες τις ευχες
εχω στην ψυχη μου
που με κραταν αιχμαλωτο
στο σωμα μου μεσα
τις ευχες που δεν ζητησα

την επομενη φορα
θα παω μαζι τους
στην πρωτη σταση
θα πεταξω τις ευχες μου
στα ποδια των εχθρων μου

...θα δουν μονο τις μασκες
που καλυπτουν τα προσωπα μας
θα ακουσουν μονο τα τυμπανα μας
θα μας δουν να χανομαστε
σε ενα συννεφο σκονης

"ΗΣΑΤΣίτνΑΝΑ"

γεμισα
με το αιμα μου
ποτηρια σκονισμενα
κερασα
τις πιο καλες μου Σκιες

στο σκοτεινο δωματιο
τσουγκρισαμε τα ποτηρια
χαρουμενοι μα δακρυσμενοι
ευχηθηκαμε ο ενας στον αλλον:
   
     "Χριστός Ανέστη"

σαν σημερα δεν γεννηθηκα
σαν σημερα δεν πεθανα

"ήνομσορΠ"

περιμενω,
να φυγει η τελευταια μου
πνοη.

αιωνια μετα,
ελευθερος
να αναπνεω.

...μεσα στα ρουχα μου μικραινω παλι...