"άιξανοΜ Η αίξΑ ηνόΜ"

στο δωματιο μου μεσα
φιλη μου η υγρασια
να ξεβαφει τοσα χρονια
την παλια ταπετσαρια
σκονη πανω στα παιχνιδια
μια αναμνηση κ εκεινα
ετρεξα να σε προλαβω
δύο λεξεις να σου πω
ομως νιωθω να σε χανω
μονος ειμαι στον Σταυρό
κ αν πεφτω
αν δακρυζω
ειναι γιατι τωρα
επαψα πια να ελπιζω
το πατωμα
θα γινει το κρεβατι μου
την εικονα σου
να μου χαμογελα
θα βλεπω στο ταβανι μου

"ιαμοζίθνιρυβαΛ"

κρατω στα χερια μου ενα λαβυρινθο. μεσα του, ενα παιδι προσπαθει να βρει την εξοδο κρατωντας ενα κερι. με τα αδυνατα χερια του, προστατευει το φως του. αν σβησει, θα μεινει αιωνια παγιδευμενος.
κοιτω απο ψηλα τη προσπαθεια του. το κερι τρεμοσβηνει καθως ο αερας της εξοδου πεφτει πανω του. βλεπω το παιδι χαρουμενο να τρεχει προς την εξοδο.
απο ψηλα καθως ειμαι, φυσαω κ με την τελευταια μου ανασα σβηνω το κερι.
επελεξα να μη βρω την εξοδο, να ζησω στο σκοταδι. εδω ειναι πιο ζεστα...