"ώτεριαχοπΑ Κ ωζάλλΑ"

λασπες παλι
στα παπουτσια μου
αιμα στα σκισμενα
μου ρουχα
το πληγιασμενο μου κορμι
φωναζει:

  "σταματα! μεχρι πότε θα προχωρας?
   δεν εχει τελος! δεν ειχε ουτε αρχη!
   ποτέ δεν ειχε κ ποτέ δεν θα εχει!"

μονο τα Συννεφα ειχα
τα Συννεφα
που εκρυβαν τον Ηλιο
μονο αυτα!

γυμνος
πεφτω στη θαλασσα
να κολυμπησω στα Αστερια
το μαυρο της Νυχτας να σπασω

...μια βαθια ανασα ηταν η ζωη μου...