Η Μαρια κοιτουσε τα παιδια που επαιζαν κυνηγητο.
Ακουγε τις χαρουμενες φωνες τους, εβλεπε τα κοκκινα τους προσωπα, τα ακουγε να μαλωνουν κ να γελανε ταυτοχρονα.
Καποια στιγμη η Μαρια σηκωσε το κεφαλι της.
Κοιτωντας τον ουρανο ειπε:
"Σε παρακαλω!"
Αμεσως μετα, η Μαρια ενιωσε ελαφρια, σα να ιπταται.
Σηκωθηκε απο το καροτσι κ περπατησε.
Για πρωτη φορα στη ζωη της περπατουσε.
Ποσο χαρουμενη ηταν.
Δεν πηγε μακρυα, πηγε κατευθειαν στα παιδια
"μπορω να παιξω κ εγω?" τα ρωτησε
"Φυσικα κ μπορεις" της ειπαν
Κ η Μαρια αρχιζε να παιζει κυνηγητο με τα παιδια.
Αρχισε να τρεχει, αρχισε να γελαει.
Ενιωθε για πρωτη φορα στη ζωη της τον αερα να τη χτυπαει στο προσωπο καθως ετρεχε.
Τη καρδια της να χτυπαει δυνατα.
Πότε κυνηγουσε εκεινη τα άλλα παιδια, πότε καποιο αλλο επαιρνε τη θεση της, κ η Μαρια χαρουμενη ετρεχε.
Δε καταλαβε ποσο γρηγορα περασε η ωρα, ποσο γρηγορα βραδιασε.
Ειδε τα παιδια να φευγουν σιγα σιγα, να χαιρετιουνται κ να μενει παλι μονη.
Η Μαρια, καθισμενη στο καροτσι ξανακοιταξε τον ουρανο
"Σε παρακαλω" ξαναειπε.
Ακουγε τις χαρουμενες φωνες τους, εβλεπε τα κοκκινα τους προσωπα, τα ακουγε να μαλωνουν κ να γελανε ταυτοχρονα.
Καποια στιγμη η Μαρια σηκωσε το κεφαλι της.
Κοιτωντας τον ουρανο ειπε:
"Σε παρακαλω!"
Αμεσως μετα, η Μαρια ενιωσε ελαφρια, σα να ιπταται.
Σηκωθηκε απο το καροτσι κ περπατησε.
Για πρωτη φορα στη ζωη της περπατουσε.
Ποσο χαρουμενη ηταν.
Δεν πηγε μακρυα, πηγε κατευθειαν στα παιδια
"μπορω να παιξω κ εγω?" τα ρωτησε
"Φυσικα κ μπορεις" της ειπαν
Κ η Μαρια αρχιζε να παιζει κυνηγητο με τα παιδια.
Αρχισε να τρεχει, αρχισε να γελαει.
Ενιωθε για πρωτη φορα στη ζωη της τον αερα να τη χτυπαει στο προσωπο καθως ετρεχε.
Τη καρδια της να χτυπαει δυνατα.
Πότε κυνηγουσε εκεινη τα άλλα παιδια, πότε καποιο αλλο επαιρνε τη θεση της, κ η Μαρια χαρουμενη ετρεχε.
Δε καταλαβε ποσο γρηγορα περασε η ωρα, ποσο γρηγορα βραδιασε.
Ειδε τα παιδια να φευγουν σιγα σιγα, να χαιρετιουνται κ να μενει παλι μονη.
Η Μαρια, καθισμενη στο καροτσι ξανακοιταξε τον ουρανο
"Σε παρακαλω" ξαναειπε.
