"οβόΦ νοΤ ναξελάιΔ ςυοσΟ εΣ"

δεν ηταν η φουσκωμενη θαλασσα
που με μανια χτυπουσε τα βραχια
δεν ηταν ο βυθος
που θα τους καταπινε.
ηταν απλά μια σταγονα νερο.

δεν ηταν ο γκρεμος
που θα επεφταν μεσα
δεν ηταν το χασμα
που εστεκε μπροστα τους.
μια μικρη χαραμαδα
στο πατωμα ηταν
κ ομως φοβηθηκαν.

επλυναν τα προσωπα τους
με βρωμικο νερο,
πιστεψαν οτι τωρα ηταν καθαροι, αγνοι.
εκαναν λαθος, το ηξεραν.
κ σα να μη συνεβη τιποτα
συνεχισαν να ζουν
στο ψευτικο κοσμο τους.