"ςετνορεφ αρωδ κ ΣΥΟΑΝΑΔ ςυοτ υοβοφ"

Χαμενη τριγυριζει στο μικρο της δωματιο, οι τοιχοι την πλακωνουν
Ανημπορη να βγει, φοβαται να δει το σκαμμενο της προσωπο
Ζητα ελεημοσυνη απο τους αντρες που περασαν απο πανω της
Ηταν πολλοι, αλλά κανεναν δε σημαδεψε η παρουσια της

Δεν ειναι γρια, ο καθρεπτης λεει ψεμματα, δεν ειναι γρια!
Αφηνει ομορφα ιχνη, κλεμμενα απο τους βραδυνους εραστες, μα δεν ειναι δικα της
Να μπορουσε να χορεψει ηθελε, μα η μουσικη δε φτανει στα αυτια της
Αιμα ηθελε να πιει, μα ηπιε, μονο το δικο της
Ηττημενη παλι, οπως παντα θα ειναι, τριγυριζει στο μικρο της δωματιο...