"Αγαπημενε μου Κ.
τωρα Εισαι στο υπνοδωματιο κ κοιμασαι, κ εγω καθομαι να σου γραψω
ορισμενα Αισθηματα.
Συγχωρεσε με που δε μπορω να στα πω κατ'ιδιαν.
μου ειναι Δυσκολο, πολυ Δυσκολο.
ξερεις οτι σε Αγαπησα, κ οτι δε θα σταματησω ποτέ να σε Αγαπω. η Σχεση
μας, υστερα απο τοσα πολλα Χρονια, υστερα απο τοσες Τρικυμιες, πιστευω
οτι εφτασε στο Τελος της. δεν εχω πλεον τη Δυναμη να συνεχισω.
λυπαμαι για τη Δειλια μου, αλλά πιστεψε με, δεν Αντεχω αλλο.
προφανως σου Αξιζει κατι πολυ καλυτερο απο Εμενα. ισως η Δυναμη μου, να μην
ηταν αυτη που φανταζομουν. ισως να ειμαι πολυ πιο Αδυναμος απο Εσενα.
προσπαθησα ομως, προσπαθησα πολυ! δε ξερω αν το ειδες αυτο τοσα χρονια
που ειμαστε Μαζι, αλλά σου το εδειχνα, σου το εδειχνα καθε στιγμη!
(συγχωρεσε με για τα σκορπια αισθηματα που σου γραφω. δεν ειμαι καλα, δεν ειμαι
καθολου καλα πλεον)
προσπαθησα να ειμαι Διπλα σου παντα, σε ολες τις Ασχημιες αυτης της Ζωης. ισως
να μη μπορουσες να το δεις αμεσα, ισως να μη μπορουσα να στο δειξω εγω αμεσα.
ξερω, οτι δε καταφεραμε να δουμε τη Πραγματικοτητα, οτι τα Ονειρα μας, εγιναν οι
Εφιαλτες μας.
κουραστηκα καλε μου Κ να προσπαθω. κουραστηκα.
δε ξερω ποση Δυναμη εχεις εσυ να συνεχισεις ακομα να Πολεμας Ανεμομυλους. μακαρι
να καταφερεις να τους Νικησεις.
ισως, χωρις Εμενα διπλα σου, να εχεις πιο πολλες πιθανοτητες. ισως Εγω, να ημουν το Βαρος σου τοσα χρονια που εχανες τη μία Μαχη μετα την αλλη.
ισως, η καθημερινη Παρηγορια που σου εδινα, η Αγκαλια που σε επερνα καθε βραδυ
οταν ειμασταν Μονοι, να μην ηταν Αρκετη.
ισως τα Δακρυα μου, να γινοταν Θηλια στο λαιμο σου.
Δε μπορουσα να κανω τιποτα αλλο, πιστεψε με, Δε μπορουσα!
παντα σε θαυμαζα για τη Δυναμη σου, παντα σε θαυμαζα για το πως αντιμετωπιζες τις
Δυσκολιες. αλλά παντα ημουν στη Σκια σου. ενας μικρος, Ταπεινος σου υπηρετης.
δεν ειχα προβλημα με αυτο, ηξερα οτι δε μπορω να σταθω στο Υψος σου.
η Σκια σου, ηταν για μενα ο Ηλιος μου.
ομως, μετα απο τοσα χρονια, νιωθω, κ πιστευω, οτι η καθημερινη μου παρουσια διπλα σου,
σε εφερνε πιο κοντα στο Βυθο μου. πιο κοντα στη Λασπη μου.
οτι τα Αστερια, εφευγαν ολο κ πιο Μακρυα,
κ οτι Εγω σε εμποδιζα να τα Φτασεις.
(το ξερω, επαναλαμβανομαι, συγχωρεσε καλε μου Κ, κ αυτο μου το Μειονεκτημα σε παρακαλω)
ακομα θυμαμαι το Πρωτο μας Δακρυ, το Πρωτο μας Γελιο! δε θα τα ξεχασω Ποτέ αυτα! Ποτέ!
τη Πρωτη μας Γνωριμια, το Πρωτο Λουλουδι που κοψαμε, το Πρωτο μας Φιλι!
δε θα τα ξεχασω Ποτέ αυτα! Ποτέ!
θα ειναι οι Αναμνησεις μας τοσα χρονια που ειμασταν Μαζι.
οι καλες κ οι κακες Αναμνησεις μας, ειναι ο Θησαυρος που θα κρατησω απο Εσενα! κ πιστεψε με,
ειμαι Υπερηφανος που σε γνωρισα! πολυ Υπερηφανος!
τωρα Φευγω καλε μου Κ.
δε θα γυρισω πισω Ποτέ. θα εισαι Μονος απο εδω κ στο εξης, κ εγω απο εκει που θα ειμαι,
θα χαιρομαι βλεποντας σε, Χαρουμενο! θα γευομαι την Ευτυχια σου με ολο μου το Σωμα!
με ολη μου τη Ψυχη! θα ειναι, σα να ειμαστε μαζι! σα να ειμαστε παλι Ενα!
σου αφηνω αυτο το γραμμα, εδω, πανω στο τραπεζι. να το δεις το πρωι, οταν θα πας να φτιαξεις
το καφε σου.
θα ερθω κρυφα διπλα σου τωρα που κοιμασαι, θα σε σκεπασω απαλα, οπως η Μανα σκεπαζει το Παιδι.
θα σε Φιλησω απαλά στα Χειλη.
να κρατησω τη γευση των Χειλιων σου Αιωνια μαζι μου!
θα σε Κοιταξω για Τελευταια φορα, ετσι Ηρεμα που κοιμασαι.
να κρατησω την Εικονα σου, Αιωνια μαζι μου!
σε Αγαπω καλε μου Κ! σε Αγαπω!"
αφησα πισω μου, ενα γραμμα που εγραψα σε Εμενα.
αφησα πισω μου, ολα οσα δεν καταφερα να κανω.
σηκωθηκα, κ σιγα σιγα προχωρησα στο παλιο σπιτι που ειχα γεννηθει.
αναμεσα στους ερημους τοιχους, αναμεσα στην υγρασια τους, με περιμενε μια θηλια.
σε λιγο, θα ξημερωνε, κ εγω, θα ημουν μονος,
να αιωρουμαι απο το ταβανι....................
http://www.youtube.com/watch?v=eWy6gL2Q8N0
τωρα Εισαι στο υπνοδωματιο κ κοιμασαι, κ εγω καθομαι να σου γραψω
ορισμενα Αισθηματα.
Συγχωρεσε με που δε μπορω να στα πω κατ'ιδιαν.
μου ειναι Δυσκολο, πολυ Δυσκολο.
ξερεις οτι σε Αγαπησα, κ οτι δε θα σταματησω ποτέ να σε Αγαπω. η Σχεση
μας, υστερα απο τοσα πολλα Χρονια, υστερα απο τοσες Τρικυμιες, πιστευω
οτι εφτασε στο Τελος της. δεν εχω πλεον τη Δυναμη να συνεχισω.
λυπαμαι για τη Δειλια μου, αλλά πιστεψε με, δεν Αντεχω αλλο.
προφανως σου Αξιζει κατι πολυ καλυτερο απο Εμενα. ισως η Δυναμη μου, να μην
ηταν αυτη που φανταζομουν. ισως να ειμαι πολυ πιο Αδυναμος απο Εσενα.
προσπαθησα ομως, προσπαθησα πολυ! δε ξερω αν το ειδες αυτο τοσα χρονια
που ειμαστε Μαζι, αλλά σου το εδειχνα, σου το εδειχνα καθε στιγμη!
(συγχωρεσε με για τα σκορπια αισθηματα που σου γραφω. δεν ειμαι καλα, δεν ειμαι
καθολου καλα πλεον)
προσπαθησα να ειμαι Διπλα σου παντα, σε ολες τις Ασχημιες αυτης της Ζωης. ισως
να μη μπορουσες να το δεις αμεσα, ισως να μη μπορουσα να στο δειξω εγω αμεσα.
ξερω, οτι δε καταφεραμε να δουμε τη Πραγματικοτητα, οτι τα Ονειρα μας, εγιναν οι
Εφιαλτες μας.
κουραστηκα καλε μου Κ να προσπαθω. κουραστηκα.
δε ξερω ποση Δυναμη εχεις εσυ να συνεχισεις ακομα να Πολεμας Ανεμομυλους. μακαρι
να καταφερεις να τους Νικησεις.
ισως, χωρις Εμενα διπλα σου, να εχεις πιο πολλες πιθανοτητες. ισως Εγω, να ημουν το Βαρος σου τοσα χρονια που εχανες τη μία Μαχη μετα την αλλη.
ισως, η καθημερινη Παρηγορια που σου εδινα, η Αγκαλια που σε επερνα καθε βραδυ
οταν ειμασταν Μονοι, να μην ηταν Αρκετη.
ισως τα Δακρυα μου, να γινοταν Θηλια στο λαιμο σου.
Δε μπορουσα να κανω τιποτα αλλο, πιστεψε με, Δε μπορουσα!
παντα σε θαυμαζα για τη Δυναμη σου, παντα σε θαυμαζα για το πως αντιμετωπιζες τις
Δυσκολιες. αλλά παντα ημουν στη Σκια σου. ενας μικρος, Ταπεινος σου υπηρετης.
δεν ειχα προβλημα με αυτο, ηξερα οτι δε μπορω να σταθω στο Υψος σου.
η Σκια σου, ηταν για μενα ο Ηλιος μου.
ομως, μετα απο τοσα χρονια, νιωθω, κ πιστευω, οτι η καθημερινη μου παρουσια διπλα σου,
σε εφερνε πιο κοντα στο Βυθο μου. πιο κοντα στη Λασπη μου.
οτι τα Αστερια, εφευγαν ολο κ πιο Μακρυα,
κ οτι Εγω σε εμποδιζα να τα Φτασεις.
(το ξερω, επαναλαμβανομαι, συγχωρεσε καλε μου Κ, κ αυτο μου το Μειονεκτημα σε παρακαλω)
ακομα θυμαμαι το Πρωτο μας Δακρυ, το Πρωτο μας Γελιο! δε θα τα ξεχασω Ποτέ αυτα! Ποτέ!
τη Πρωτη μας Γνωριμια, το Πρωτο Λουλουδι που κοψαμε, το Πρωτο μας Φιλι!
δε θα τα ξεχασω Ποτέ αυτα! Ποτέ!
θα ειναι οι Αναμνησεις μας τοσα χρονια που ειμασταν Μαζι.
οι καλες κ οι κακες Αναμνησεις μας, ειναι ο Θησαυρος που θα κρατησω απο Εσενα! κ πιστεψε με,
ειμαι Υπερηφανος που σε γνωρισα! πολυ Υπερηφανος!
τωρα Φευγω καλε μου Κ.
δε θα γυρισω πισω Ποτέ. θα εισαι Μονος απο εδω κ στο εξης, κ εγω απο εκει που θα ειμαι,
θα χαιρομαι βλεποντας σε, Χαρουμενο! θα γευομαι την Ευτυχια σου με ολο μου το Σωμα!
με ολη μου τη Ψυχη! θα ειναι, σα να ειμαστε μαζι! σα να ειμαστε παλι Ενα!
σου αφηνω αυτο το γραμμα, εδω, πανω στο τραπεζι. να το δεις το πρωι, οταν θα πας να φτιαξεις
το καφε σου.
θα ερθω κρυφα διπλα σου τωρα που κοιμασαι, θα σε σκεπασω απαλα, οπως η Μανα σκεπαζει το Παιδι.
θα σε Φιλησω απαλά στα Χειλη.
να κρατησω τη γευση των Χειλιων σου Αιωνια μαζι μου!
θα σε Κοιταξω για Τελευταια φορα, ετσι Ηρεμα που κοιμασαι.
να κρατησω την Εικονα σου, Αιωνια μαζι μου!
σε Αγαπω καλε μου Κ! σε Αγαπω!"
αφησα πισω μου, ενα γραμμα που εγραψα σε Εμενα.
αφησα πισω μου, ολα οσα δεν καταφερα να κανω.
σηκωθηκα, κ σιγα σιγα προχωρησα στο παλιο σπιτι που ειχα γεννηθει.
αναμεσα στους ερημους τοιχους, αναμεσα στην υγρασια τους, με περιμενε μια θηλια.
σε λιγο, θα ξημερωνε, κ εγω, θα ημουν μονος,
να αιωρουμαι απο το ταβανι....................
http://www.youtube.com/watch?v=eWy6gL2Q8N0
