θα Ειμαι ομορφος...
το φως γινεται εντονο
φαινεται η σκια Μου
θα Ειμαι ομορφος...
η φλογα μεσα Μου τρεμοσβηνει
θα σβησει...
θα χαθει...
Κοιταω το καθρεπτη
δεν Ειμαι Εγω...
ειναι ενας ξενος
δεν Ειμαι Εγω...
η φλογα μεσα Μου σβηνει
δεν Ειμαι Εγω, δεν Ειμαι...
αφηνω τις πληγες Μου...
τα σημαδια Μου...
κοιταω παλι το καθρεπτη
δεν Ειμαι ομορφος, δεν Ειμαι...
το δωματιο σκοτινιαζει
η σκια Μου, χανεται...
μα η φλογα μεσα Μου, γινεται πιο δυνατη
Με καιει...
μια μυγα παλευει να ξεφυγει
απο τον ιστο της αραχνης,
...εχει χρονο?
εξακολουθει να παλευει
...εχει χρονο?
με το μπαστουνι Μου φευγω,
ελευθερος...