στη Γωνια του Δρομου Στεκομαι
σε καθε Γωνια
καθε Δρομου.
Χτυπω το Μπαστουνι Μου...
Σε τοσο Θορυβο
Σε τοση Ησυχια
Ακουει Κανεις τον Χτυπο του;
Δε σταθηκα Μπροστα σας
Δε σταθηκα Διπλα σας,
Τρεμαμενος σας Ακολουθω...
Στα Δακρυα σας
Στα Γελια σας...
Χτυπω παλι το Μπαστουνι Μου
πιο Δυνατα...
Ακουει Κανεις τον Χτυπο του;
Σηκωνω το Βλεμμα ψηλα
Περα απο τα Συννεφα
Μακρυτερα απο τον Ηλιο
"ΠΑΤΕΡΑ...ΠΑΤΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!" ...φωναζω!
Ειμαι το Φως
Ειμαι η Ελπιδα
Ειμαι η Φωνη που δεν Ακουστηκε
Ειμαι το Τελευταιο Ανθισμενο Φυλλο
Ειμαι Ενας Ανθρωπος στη Γωνια του Δρομου
ο Ηχος απο το Μπαστουνι Μου Γινεται πιο Δυνατος
ο Αερας Διακλαδιζεται στο Ρυτιδιασμενο μου Προσωπο
Χαμηλωνω το Βλεμμα...
Στα Λασπωμενα μου Παπουτσια
Βλεπω παλι την Ελπιδα
Εκει, να με Περιμενει...
"ΣΥΓΓΝΩΜΗ
ΠΑΤΕΡΑ!
ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!
ΣΥΓΓΝΩΜΗ..." σιγοψιθυριζω...
