παραξενη μερα η σημερινη. κανει πολυ ζεστη. απο το πρωι ο ηλιος με καιει.
περπατω στο δρομο. αποφευγω τους ανθρωπους που ερχονται καταπανω μου. με
αποφευγουν οι ανθρωποι που ερχονται καταπανω μου.
δε ξερω που παω, απλως βαδιζω. δε ξερω που θα φτασω,
απλως βαδιζω.
πρεπει να βρω σκια, να αποφυγω τον ηλιο που με καιει..
ο ιδρωτας εχει γινει κομματι μου.τα ρουχα, κολλανε στο κορμι μου. πρεπει να βρω
σκια. πρεπει.
κατω απο τα δεντρα καιγομαι. μεσα στους διαδρομους
καιγομαι. κ ο θορυβος στο κεφαλι μου δυναμωνει. ολο κ πιο πολυ.
πρεπει να βρω σκια. πρεπει.
συνεχιζω κ προχωρω. μακρυς ο δρομος μου. συνεχιζω κ
προχωρω.
παραξενη μερα η σημερινη. ο κοσμος εχει αλλαξει.
σκληρα τα προσωπα τους. ψυχρο το βλεμμα τους. παραξενα τα ρουχα τους, γρηγορος ο
βηματισμος τους.
με καιει ο ηλιος. ο ιδρωτας παντου πανω μου. ποσο
θα με καιει ακομα?
θολωνει η ματια μου, χανεται.
σε μια βιτρινα σταματω. κοιταω τον εαυτο μου. με
βλεπω καλα, πολυ καλα.
δεν εχει ηλιο! βρεχει! βρεχει δυνατα! καιγομαι,
αλλά δεν ειναι ιδρωτας! ειναι βροχη!
δε μπορει να συμβαινει αυτο! δε μπορει! ειναι
ονειρο, ειναι ονειρο! πρεπει να ειναι ονειρο! θελω να ξυπνησω! πρεπει να
ξυπνησω! ξαφνικα, κλεινω τα ματια μου...
