"ιδάτοκΣ οτσ ασεμ ιδάτοκΣ οΤ"

σαπισμενα τα κοκκαλα μου
σιδερα ειναι στο σωμα μου,
καλυμμενη με δερμα
ειναι η φυλακη μου.
σα το αιμα
διακλαδιζομαι στις φλεβες μου
χωρις αρχη, χωρις τελος.
η ματιά μου
σταματα στους τοιχους,
τα απλωμενα μου χερια
σταματανε στους τοιχους
η ψυχη μου
σταματα στους τοιχους.
μια εκρηξη
να σπασει τη φυλακη μου
μια εκρηξη
να λιωσει τα κοκκαλα μου
μια εκρηξη...
μια εκρηξη...